Tadeusz Zwilnian-Grabowski: prozaik, poeta, eseista, krytyk, popularyzator literatury, nauczyciel.  Opublikował około czterdziestu książek: tomów wierszy, esejów, poematów, powieści, rozpraw, tekstów dramatycznych.

Urodził się w 1926 roku Wilnie, które na zawsze pozostało jego ukochanym miastem. Jego ojciec Stefan był przed wojną właścicielem biura ogłoszeń i reklamy. Matka Stefania, z domu Nienart, była śpiewaczką solową i nauczycielką śpiewu oraz gry na fortepianie.

W latach 1944-45 i 1949-53 był więźniem politycznym (między innymi z powodu otwarcie antymarksistowskich wystąpień na forum Zjazdu Polonistów Polskich w 1948 r.). W więzieniu wziął ślub z ukochaną LOLĄ.

W tamtych czasach pracował jako robotnik fizyczny, potem ukończył studia polonistyczne. Pracował w urzędach i placówkach oświatowych, był niezwykle aktywnym prelegentem, wykładał dzieje literatury polskiej na różnych uczelniach.

Przełożył (po raz pierwszy w historii literatury polskiej) z języka niemieckiego starohebrajskie apokryfy „Księgi Henocha”.

Na szczególną uwagę zasługuje tomik Tryptyk katyński. Zawiera on szkic historyczny oraz zapis przeżyć z pielgrzymki patriotyczno-religijnej do Katynia oraz misterium współczesne Dziady katyńskie.

Dziś, dzięki Leokadii Zwilnian-Grabowskiej (na zdjęciu – fot. archiwum własne) mogliśmy poznać Jego bogatą sylwetkę. Każdy uczestnik spotkania otrzymał w darze książkę pt. ZAPIS INTYMNY.

fotorelacja